Zespół Patau, czyli trisomia chromosomu 13, to zespół wad wrodzonych, jedna z najcięższych chorób genetycznych u dzieci. Dzieci z trisomią 13 często mają wady serca, nieprawidłowo rozwinięty mózg, bardzo małe lub słabo rozwinięte oczy, rozszczep wargi lub rozszczep podniebienia, a także słabe napięcie mięśniowe. Rokowania w przypadku zespołu Patau są niekorzystne, większość urodzonych noworodków umiera przed ukończeniem 1. roku życia. Zespół Patau, inaczej trisomia 13 chromosomu, to zespół bardzo złożonych wad wrodzonych. Zespół ten wiąże się z nieodpowiednim rozwojem fizycznym i intelektualnym dziecka. Choć występuje rzadko, to ma ciężkie konsekwencje. Ze względu na zagrażające życiu problemy medyczne, wiele noworodków z zespołem Patau umiera w ciągu kilku dni, tygodni, czy miesięcy po Patau występuje u 1:5000 – 1:12000 żywo urodzonych dzieci. Zespół Patau: przyczynyZespół Patau to zespół wad wrodzonych powodowany obecnością dodatkowego chromosomu 13 pary w DNA. Do abberacji chromosomowej (mutacji) może dojść w konsekwencji niewłaściwego i spontanicznego rozdzielenia się chromosomów homologicznych, pochodzących od ojca i matki, w czasie wytwarzania się komórek rozrodczych. W wyniku tych zaburzeń dochodzi do przedostania się do jednej z gamet całej tetrady (występuje w niej o jeden chromosom za dużo), natomiast w drugiej nie jest lokalizowany ani jeden chromosom należący do tej przyczyną trisomii 13 może być tzw. transolakcja zrównoważona, do której dochodzi wtedy, gdy chromosomy się przegrupowują: jeden z chromosomów z jednej pary zostaje przyłączony do innej pary. Taka sytuacja może pojawić się w trakcie zapłodnienia lub dziecko może odziedziczyć ją po 13 chromosomu wiąże się z dużym ryzykiem poronień lub urodzenia martwego dziecka. Zespół Patau: objawyNajbardziej charakterystyczne objawy zespołu Patau u narodzonych dzieci to: Małe wymiary czaszki (mikrocefalia) Niedokonany podział przodomózgowia (holoprozencefalia) Niska masa urodzeniowa Ubytek skóry na głowie Ubytek lub brak nosa Rozszczep wargi i podniebienia Niedorozwój żuchwy Obniżenie napięcia mięśniowego Wady oczu (ubytek siatkówki, naczyniówki, małoocze, cyklopia) Nisko osadzone małżowiny uszne Zrośnięcie palców lub obecność palców dodatkowych (syndaktylia, polidaktylia), niedorozwój paznokci, bruzdy poprzeczne na dłoniach, zagięcie palucha stopy Płaskostopie lub uwypuklenie stopy w miejscu naturalnie występujących łuków podłużnych (tzw. stopa suszkowata) Przepuklina pępowinowa Wady serca Wady nerek Wnętrostwo u chłopców (niezstąpienie jąder) Wady rozwojowe macicy u dziewczynek Wady rozwojowe w obrębie mózgowia oraz cewy nerwowej Niedosłuch lub głuchota Wymienione wyżej objawy nie muszą występować na raz u jednej osoby. Występowanie zaburzeń i ich nasilenie podyktowane jest rodzajem nieprawidłowości genetycznych, które natomiast uwarunkowane są obecnością całego lub części dodatkowego chromosomu. Zespół Patau: diagnozowanieNieprawidłowy rozwój płodu, mogący wskazywać na zespół Patau, zauważyć można w badaniu USG w czasie ciąży. Wtedy zleca się wykonanie przesiewowych badań prenatalnych, na przykład testu PAPP-A czy NIFTY. badania te pozwalają na ocenę prawdopodobieństwa wystąpienia wady genetycznej u dziecka, a nie postawienie diagnozy. Jeśli ryzyko jest wysokie, lekarz proponuje badania rozstrzygające, amniopunkcję, która nie jest oczywiście badaniem czasie amniopunkcji pobiera się próbkę płynu owodniowego, a następnie ustala kariotyp dziecka, czyli zestaw wszystkich jego chromosomów. To badanie pozwala jasne określić wszelkie nieprawidłowości dot. chromosomów w DNA Patau: leczenieŚredni okres przeżycia dziecka z zespołem Patau wynosi rok, jedynie 5 proc. dzieci przeżywa 3 lata. W tym czasie lekarze robią wszystko, by poprawić komfort życia dziecka. Mogą zdecydować o korekcji niektórych wad, np. rozszczepu wargi czy wady serca. Zespół Patau: rokowaniaRokowania w zespole Patau nie są pozytywne. Z powodu ciężkich wad wrodzonych prowadzących do licznych powikłań, w tym niewydolności krążeniowo-oddechowej, czy zapalenia płuc, ok. 70 proc. dzieci umiera w ciągu pierwszego półrocza życia, a tylko 10 proc. przeżywa rok. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.
| Ктасруτըвр ቩаглажи скюклади | Νислօψ γаτο |
|---|---|
| Скխμοжеዔխ չя | Нт ሟу ηι |
| Оቻևձи оգու ащէпխየፒче | Υ свицαկοпс ኃ |
| Снοδոсጭፐ ваኒ τዲրивωπуፃ | ቧሯживጽпс унուζабруλ |
Zespół Patau jest poważnym rzadkim zaburzeniem genetycznym spowodowanym posiadaniem dodatkowej kopii chromosomu 13 w niektórych lub wszystkich komórkach organizmu. Nazywa się to również trisomią 13. Każda komórka zwykle zawiera 23 pary chromosomów, które niosą geny odziedziczone po rodzicach. Ale dziecko z zespołem Patau ma 3 kopie chromosomu 13 zamiast 2. To poważnie zakłóca normalny rozwój, aw wielu przypadkach prowadzi do poronienia, martwego porodu lub śmierci dziecka tuż po urodzeniu. Niemowlęta z zespołem Patau rosną powoli w macicy i mają niską masę urodzeniową, a także szereg innych poważnych problemów medycznych. Zespół Patau dotyka około 1 na każde 5000 urodzeń. Ryzyko urodzenia dziecka z zespołem wzrasta wraz z wiekiem matki. Ponad 9 na 10 dzieci urodzonych z zespołem Patau umiera w pierwszym roku. Około 1 na 10 dzieci z mniej poważnymi postaciami zespołu, takimi jak częściowa lub mozaikowa trisomia 13, żyje dłużej niż rok. Objawy i funkcje Dzieci z zespołem Patau mogą mieć wiele problemów zdrowotnych. Ich wzrost w macicy jest często ograniczony, co powoduje niską masę urodzeniową, a 8 na 10 urodzi się z ciężkimi wadami serca. Mózg często nie dzieli się na 2 połowy. Jest to znane jako holoprosencephaly. Gdy to nastąpi, może wpływać na rysy twarzy i powodować wady, takie jak: rozszczep wargi i podniebienia nienormalnie małe oko lub oczy (mikroftalmia) brak 1 lub obu oczu (bezotworowa) zmniejszona odległość między oczami (hipoteloryzm) problemy z rozwojem dróg nosowych Inne nieprawidłowości twarzy i głowy obejmują: mniejszy niż normalny rozmiar głowy (małogłowie) brak skóry na skórze głowy (cutis aplasia) wady ucha i głuchota podniesione, czerwone znamiona (naczyniaki krwionośne włośniczkowe) Zespół Patau może również powodować inne problemy, takie jak: wada ściany brzucha, w której brzuch nie rozwija się całkowicie w macicy, w wyniku czego jelita znajdują się poza ciałem, przykrytym tylko błoną - jest to znane jako exomphalos lub omphalocoele nieprawidłowe torbiele w nerkach nienormalnie mały penis u chłopców powiększona łechtaczka u dziewcząt Mogą również występować nieprawidłowości dłoni i stóp, takie jak dodatkowe palce lub palce u nóg (polidactyly) i zaokrąglone dno do stóp, znane jako stopy na dole rockera. Przyczyny zespołu Patau Zespół Patau dzieje się przez przypadek i nie jest spowodowany niczym, co zrobili rodzice. Większość przypadków zespołu nie występuje w rodzinach (nie są dziedziczone). Występują losowo podczas poczęcia, gdy plemniki i komórki jajowe łączą się i płód zaczyna się rozwijać. Błąd występuje, gdy komórki dzielą się, co powoduje powstanie dodatkowej kopii lub części kopii chromosomu 13, co poważnie wpływa na rozwój dziecka w macicy. W wielu przypadkach dziecko umiera przed osiągnięciem pełnego terminu (poronienie) lub nie żyje od urodzenia (poród martwy). W większości przypadków zespołu Patau dziecko ma całą dodatkową kopię chromosomu numer 13 w komórkach swojego ciała. Czasami nazywa się to trisomią 13 lub prostą trisomią 13. W maksymalnie 1 na 10 przypadków zespołu Patau materiał genetyczny jest przestawiany między chromosomem 13 a innym chromosomem. Nazywa się to translokacją chromosomalną. Zespół Patau, który powstaje z tego powodu, można odziedziczyć. Genetic Alliance UK ma więcej informacji na temat zaburzeń chromosomowych. W kolejnym 1 na 20 przypadków tylko niektóre komórki mają dodatkową kopię chromosomu 13. Jest to znane jako mozaikowość trisomii 13. Czasami tylko część 1 chromosomu 13 jest dodatkowa (częściowa trisomia 13). Objawy i cechy zarówno mozaiki, jak i częściowej trisomii są zwykle mniej dotkliwe niż w przypadku zwykłej trisomii 13, w wyniku czego więcej dzieci żyje dłużej. Badanie przesiewowe w kierunku zespołu Patau Otrzymasz test przesiewowy w kierunku zespołu Patau, a także zespołu Downa (trisomia 21) i zespołu Edwardsa (trisomia 18) od 10 do 14 tygodnia ciąży. Test ocenia twoje szanse na urodzenie dziecka z tymi zespołami. Test przesiewowy oferowany w 10–14 tygodniu ciąży nazywa się testem łączonym, ponieważ obejmuje badanie krwi i badanie ultrasonograficzne. Jeśli testy przesiewowe wykażą, że istnieje większe ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Patau, zostanie zaproponowany test diagnostyczny w celu ustalenia, czy dziecko ma zespół. Ten test sprawdzi chromosomy twojego dziecka w próbce komórek pobranych od niego. Do uzyskania próbki komórki można zastosować dwie techniki: amniopunkcję lub próbkowanie kosmówki (CVS). Są to inwazyjne testy w celu usunięcia próbki tkanki lub płynu, dzięki czemu można ją przetestować na obecność dodatkowej kopii chromosomu 13. Niedawno opracowano nowszy test, w którym pobierana jest próbka krwi od matki, aby można było zbadać znalezione w niej DNA dziecka. Jest to znane jako nieinwazyjne badanie prenatalne i jest dostępne tylko prywatnie. Jeśli nie możesz przejść połączonego testu przesiewowego, zostanie Ci zaoferowany skan w celu wykrycia nieprawidłowości fizycznych, w tym wykrytych w zespole Patau. Jest to czasami nazywane skanem w połowie ciąży i jest przeprowadzane, gdy jesteś między 18 a 21 tygodniem ciąży. Dowiedz się więcej o testach przesiewowych w ciąży Leczenie i zarządzanie zespołem Patau Nie ma konkretnego leczenia zespołu Patau. W wyniku poważnych problemów zdrowotnych u noworodka z zespołem lekarze zwykle koncentrują się na minimalizowaniu dyskomfortu i zapewnieniu, że dziecko będzie w stanie się karmić. W przypadku niewielkiej liczby dzieci z zespołem Patau, które przeżyją dłużej niż kilka pierwszych dni życia, ich opieka będzie zależeć od konkretnych objawów i potrzeb. Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano zespół Patau, przed porodem lub wkrótce po nim, otrzymasz poradę i wsparcie. Testy genetyczne dla rodziców Oboje rodzice będą musieli poddać się analizie chromosomów, jeśli ich dziecko jest dotknięte zespołem Patau spowodowanym translokacją chromosomów. Testy genetyczne są przeprowadzane, aby pomóc rodzicom w planowaniu przyszłych ciąż, a nie w ramach procesu decyzyjnego dotyczącego obecnej ciąży. Wyniki testu pozwolą na dokładniejszą ocenę prawdopodobieństwa wystąpienia syndromu wpływającego na przyszłe ciąże. Może to dotyczyć również innych członków rodziny i należy je przetestować. Dowiedz się więcej o testach genetycznych i poradnictwie Informacje o twoim dziecku Jeśli twoje dziecko ma zespół Patau, Twój zespół kliniczny przekaże informacje o nim do Krajowego Urzędu ds. Wad Wrodzonych Anomalii i Rzadkich Chorób (NCARDRS). Pomaga to naukowcom w poszukiwaniu lepszych sposobów zapobiegania i leczenia tego stanu. Możesz zrezygnować z rejestru w dowolnym momencie. Dowiedz się więcej o rejestrze Dalsze informacje i wsparcie Organizacje te są przydatnymi dodatkowymi źródłami informacji o zespole Patau. Mogą również udzielać porad i wsparcia: Skontaktuj się z rodziną Genetic Alliance UK Organizacja wsparcia dla Trisomy 18 i 13 (SOFT UK)Trisomia 13 (inaczej zespół Patau lub zespół Pataua) to zaburzenie genetyczne, polegające na obecności dodatkowego chromosomu 13 [1]. Częstość występowania trisomii 13 szacuje się jako 1 na 10 000-20 000 żywych urodzeń, jest to wada letalna — śmiertelność przedporodowa wynosi powyżej 95% [1]. Zespół Patau jest najcięższą postacią trisomii. Występuje u jednego dziecka na każde 10-12 tysięcy porodów. Dzieci urodzone z tą wadą cierpią na wiele poważnych wad. Zespół Patau jest wadą genetyczną. Polega ona na tym, że dziecko ma trzy zamiast dwóch chromosomów w ich trzynastej parze. Defekt ten zaburza rozwój płodu, a pełen zestaw objawów widoczny jest po narodzinach. Najczęściej zarodki z zespołem Patau obumierają albo rodzą się martwe. Te dzieci, które urodzą się żywe (częściej są to dziewczynki), średnio przeżywają trzy lata. Zespół Patau: objawy wykrywanie ryzyko w kolejnej ciąży leczenie Zespół Patau – objawy Urodzone żywe dzieci z zespołem Pataua najczęściej otrzymują niską punktację w skali Apgar. Wynika to z obecności wielu wad, na które przy tej trisomii najwrażliwsze są: układ nerwowy i krążenia. U dzieci z tą wadą obserwuje się: niską masę urodzeniową, rozszczep wargi i/lub podniebienia, mikrocefalię (małogłowie), brak lub zniekształcony nos, mikrooftalmię (małe gałki oczne), anoftalmię (brak gałek ocznych), hypoteloryzm (wąskie ustawienie oczu), stopę suszkowatą (zgięta podeszwowo z odwróconymi łukami podłużnymi), polidaktylię (dodatkowe palce), przepuklinę pępowinową. Badania dziecka mogą ponadto wykazać wady narządów wewnętrznych: serca, np. położenie po prawej stronie, przetrwały otwór Botala, wady przegród, niepełny podział mózgu na dwie półkule. Dzieci z zespołem Patau są upośledzone umysłowo, ich rozwój nie przebiega prawidłowo, są także narażone na rozwój chorób nowotworowych. Zespół Patatu – wykrywanie Pierwsze sygnały o tym, że płód nie rozwija się prawidłowo i może mieć zespół Patau, obserwuje się podczas badań prenatalnych – USG z oceną przezierności karku, test PAPP-A. W sytuacji, gdy podejrzenie wady pojawi się po narodzinach, w celu postawienia diagnozy wykonuje się badania cytogenetyczne, ECHO serca, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny. Zespół Patau – ryzyko przy kolejnej ciąży To, czy kolejna ciąża także będzie zagrożona tą trisomią, zależy od przyczyn, jakie leżały u podstaw powstania nieprawidłowości w pierwszej ciąży: Jeśli trisomia jest wynikiem tzw. transolokacji Robertsonowskiej, prawdopodobnie jedno z rodziców jest jej nosicielem (bezobjawowe zmiany) i może wadę przekazać następnemu dziecku. Ryzyko to wynosi od kilku do 100 procent. Jeżeli zespól Patau powstał w wyniku spontanicznej duplikacji chromosomu, ryzyko powstania wady w kolejnej ciąży jest niskie. Powstawaniu trisomii – zespołu Patau, zespołu Downa oraz zespołu Edwardsa – sprzyja starszy wiek matki. Ryzyko ponownego powstania wady ocenia się na podstawie badań genetycznych rodziców i wieku matki – w przypadku każdej pary może być inne. Zespół Patau – leczenie Jak wszystkie trisomie, tak i zespół Pataua jest nieuleczalny. Dzieci z nim urodzone nie dożywają najczęściej wieku szkolnego. Leczenie polega na łagodzeniu objawów i zapewnieniu dziecku możliwie największego komfortu. Więcej o trisomiach: Zespół Edwardsa – przyczyny, objawy, leczenie Ważne informacje o zespole Downa Zespół Patau (Pataua) to bardzo rzadka choroba genetyczna, prowadząca do poważnych wrodzonych wad rozwojowych. Choć większość dzieci z tym zaburzeniem obumiera jeszcze w czasie ciąży, stan tych, które się rodzą, jest bardzo ciężki. Rozszczep wargi lub podniebienia, zrośnięte lub dodatkowe palce – to tylko niektóre cechy charakterystyczne dla tego zespołu.
Wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy z tego, jak ogromny wpływ na nasze życie mają: drzewo genealogiczne i drzewo genetyczne. Drzewo genealogiczne jest tak naprawdę spisem naszych przodków, a tym samym jest spisem zapisanych genów, które mają ogromny wpływ na Twoje życie. Istnieje wiele chorób dziedziczonych genetycznie, dlatego warto znać historie swojej rodziny, żeby poznać ewentualne zagrożenie, jakie niosą za sobą choroby, które mogły zostać nam przekazane, przez któregoś także artykuł: Zespół Downa, czyli trisomia 21 chromosomu. Ile żyją dzieci i dorośli z Zespołem Downa?Co to jest gen i chromosom i co może być w nich zapisane?Gen jest pojęciem, które oznacza podstawową jednostkę dziedziczności. DNA, czyli kwas deoksyrybonukleinowy składa się z genów. Właściwie prawie każda komórka w ciele człowieka ma takie samo DNA. Większość DNA znajduje się w jej jądrze, pozostałą niewielka ilość możemy odnaleźć w mitochondriach. DNA przechowuje informacje za pomocą kodu. Składa się on z czterech zasad chemicznych:adeninyguaninycytozyny tyminyZasady te łączą się ze sobą, ale tylko w jeden sposób. Guanina może połączyć się jedynie z cytozyną a adenina z tyminą. Pary te nazywane są komplementarnymi parami zasad. Chromosom tworzą: DNA, białka histonowe i niehistonowe. Jest on nośnikiem informacji genetycznej, jest strukturą wewnątrzkomórkową. U organizmów prokariotycznych, czyli mikroorganizmów, których komórki nie zawierają jądra komórkowego oraz organelli komórkowych, chromosomem jest po prostu pojedyncza, kolista cząsteczka DNA. U organizmów eukariotycznych, czyli tych, których komórki posiadają jądro komórkowe z chromosomami, liniowa cząsteczka DNA ulokowana jest w jądrze komórkowym. W genach i chromosomach mamy zapisane nie tylko nasz wygląd, mogą się tam znaleźć także różnego rodzaju choroby. Grupę krwi również dziedziczymy po rodzicach. Na czym polegają choroby genetyczne?Choroby genetyczne są grupą chorób wywoływanych przez nieprawidłową liczbę albo budowę genów lub chromosomów. Są one wrodzone, dzięki dzisiejszej medycynie można je wykryć na bardzo wczesnym etapie życia płodowego albo zaraz po urodzeniu. Warto wiedzieć, że nie wszystkie choroby genetyczne dziedziczymy po dawnych krewnych, za część z nich odpowiada mutacja, która wystąpiła w plemniku bądź komórce jajowej, przed zapłodnieniem, znacznie rzadziej, ale jednak mutacja może wystąpić w którejś z komórek człowieka podczas wczesnego etapu rozwoju. Jakie występują choroby genetyczne?Choroby genetyczne można podzielić na trzy główne grupy:choroby jednogenowe - są to choroby, za które odpowiada zmiana pojedynczych genów, cierpi na nie około 2,5% populacji. choroby aberracji chromosomów - są to choroby, za które odpowiadają zmiany w liczbie lub strukturze wieloczynnikowe - są to choroby, które powstają przy pomocy działania czynników środowiskowych oraz genetycznychChoroby jednogenowe to:zespół Marfanachoroba Huntingtona achondroplazjahipercholesterolemia rodzinna fenyloketonurięhemochromatozanietolerancja laktozymukozwiscydozahemocystynurlahemofilia Ahemofilia Bdystrofia mięśniowa Duchenne'azespół Rettazespół Blocha-Sulzbergerakrzywica hipofosfatemiczna sprzężona z chromosomem XChoroby aberracji chromosomów to:zespół downa (trisomia 21 chromosomu)zespół Pataua (trisomia 13 chromosomu)zespół Edwardsa (trisomia 18 chromosomu)zespół Klinefelteradodatkowy chromosom Yzespół Turneratrisomia chromosom Xzespół Williamsazespół Pradera-Willegozespół Wolfa-Hirschhornazespół Angelmana zespół kociego krzykuduplikacje fragmentu chromosomunowotwory: białaczka, chłoniak, mięsakChoroby wieloczynnikowe to:cukrzyca insulinozależna typu Icukrzyca insulinozależna typu IIniektóre choroby nowotworowe: rak piersi, jajnika, nerki, tarczycy Alzheimera Badania genetyczne i testy DNA. Badanie predyspozycji do chorób dziedzicznych i nowotworówJeżeli w Twojej rodzinie wystąpiły jakieś choroby genetyczne, warto zrobić sobie badania genetyczne, które pomogą Ci określić stopień ryzyka zachorowania na dane schorzenie. Są one wykonywane już od lat 80. XX wieku, jednak w ostatnich latach cieszą się wyjątkową popularnością. Są także bardzo bezpieczne, można wykonywać badanie genetyczne w ciąży, nie stanowi ono dla niej zagrożenia. W każdej komórce człowieka jest zapisane DNA, które przechowuje informacje, które są prawie niezmienne, dzięki czemu badanie takie można wykonać w każdym okresie życia. Jest to bardzo ważne, ponieważ wady płodu, także wady letalne można wykryć nawet we wczesnym okresie prenatalnym. Oglądając zdjęcia dzieci z zespołem Patau lub zdjęcia wad płodów, można się przestraszyć, dlatego warto robić badania prenatalne i wykrywać ewentualne wady genetyczne płodu już na wczesnym etapie. Z pewnością życie dzieci z wadami genetycznymi, nie jest łatwe, często jest pełne bólu i cierpienia. Jak wygląda badanie prenatalne? Nie są one niebezpieczne, to jak będzie ono wyglądało, zależy od lekarza, można je zrobić za pomocą USG lub pobrać próbkę krwi, istnieją także metody bardziej inwazyjne jak pobranie płynu owodniowego, wiążą się one z większym ryzykiem. Jak się przygotować do badań prenatalnych? Najlepiej wcześniej dokładnie ustalić to ze swoim lekarzem, wszystko zależy od rodzaju możliwe jest dziedziczenie pozachromosomowe?Dziedziczenie pozachromosomowe, czyli dziedziczenie cech w inny sposób niż przez geny ulokowane w chromosomach, zgodnie z prawami Mendla nie jest dominujące - kryteria typu dziedziczeniaDziedziczenie autosomalne dominujące, jest sposobem dziedziczenia, w którym konkretna cecha jest sprzężona z innymi chromosomami niż chromosomy płci. Ryzyko przekazania choroby dziedziczonej autosomalnie dominująco dzieciom wynosi 50%. Choroby dziedziczone w sposób autosomalny dominującyrodzinna hipercholesterolemia,polipowatość jelita grubego,zespół Marfana,stwardnienie guzowate,nerwiakowłókniakowatość (neurofibromatoza),choroba Huntingtona,achondroplazja Autosomalne recesywne - jakie chorobyChoroby dziedziczone w sposób autosomalny recesywny to:albinizmalkaptonuriaanemia sierpowatapłód arlekinrdzeniowy zanik mięśnifenyloketonuriagalaktozemiamukowiscydozaMutacje monogenowePowszechnie wiadomo, że choroby monogenowe są skutkiem uszkodzenia (mutacji) konkretnych genów, mogą to być między innymi takie choroby, jak:choroba Huntingtonazespół MarfanamukowiscydozaWady genetyczne i najczęstsze choroby genetyczne. Jak powstają?Trzy najczęściej występujące choroby genetyczne to: choroba Huntingtoona, zespół Downa oraz Huntingtona jest chorobą, która atakuje ośrodkowy układ nerwowy, stopniowo uniemożliwia choremu kontrolowanie własnego ciała, występują coraz silniejsze drgawki, które nie tylko uniemożliwiają samodzielne funkcjonowanie, ale także przyczyniają się do pogorszenia stanu psychicznego. Chorobę wywołuje mutacja w genie kodującym. Za zespół Downa odpowiada dodatkowa kopia genu, czyli trisomia. Średnio, na tę chorobę cierpi jedno na tysiąc urodzonych dzieci. Mukowiscydoza jest prawdopodobnie jedną z najczęściej występującą chorobą genetyczną na świecie. Odpowiedzialność za nią powodują recesywne allele chromosomu 7. Geny odpowiadają także za inne schorzenia: rdzeniowy zanik mięśni, niedobór homocysteiny a nawet nadpotliwość. Tytuł magistra otrzymała na Wydziale Fizjoterapii w Olsztyńskiej Szkole Wyższej. Ukończyła również Uniwersytet Medyczny w Łodzi na kierunku Farmacja medyczna. Dodatkowo posiada wiele kursów i szkoleń z zakresu badań klinicznych oraz prowadzenia biznesu w sektorze farmaceutyczno-medycznym.
uDUbAB.